جنگل الیمستان و قله امامزاده قاسم - روستای لهاش
نام :
جنگل الیمستان و قله امامزاده قاسم - روستای لهاش
نوع فعالیت :
جنگل نوردی
استان :
مازندران
میزان سختی :
● متوسط
مسافت :
160
KM
برنامه :
1
روزه
مناطق :
مازندران ـ روستای لهاش ـ روستای الیمستان
بهترین زمان برای این منطقه :
بهار ـ پاییز
ضریب خطر منطقه :
● معمولی
تاریخ ثبت در سایت :
1399/3/19
مدت زمان :
4
ساعت و
0
دقیقه
بیشترین ارتفاع :
2500
کمترین ضریب خطا :
0
تجهیزات یا تخصصها :
بستگی دارد که بخواهید شبمانی کنید و کمپ بزنید یا خیر
توضیحات :
14 خرداد 99
الیمستان یک روستا است که در بخش مرکزی شهرستان آمل استان مازنداران واقع شده است. منطقهای با زیباییهای فراوان که طبیعتگردان و گردشگران بسیاری را شیفتهی خود کرده است. مناظر هوشربای این منطقه در فصل بهار و پاییز آنرا زبانزد خاص و عام کرده است. گفته میشود در اردیبهشتماه هر سال از دل خاک و در درون این جنگل گیاهی بهنام «الیما» سر بر میآورد که بومیان با چیدن و جمعآوریاش، قاتقی برای نانشان بهعمل میآورند که از جملهی آن آش و کوکو سبزی است. ظاهرا نام الیمستان از همین گیاه گرفته شده است.
این روستا در روزهای گرم سال دمای کمی دارد. ارتفاع آن از سطح دریا 1500 متر برآورد شده است. از جاذبههای آن وجود چشمههای فراوان آب، جنگلهای وسیع و دامداری گسترده است که پیدا کردن چشمهای ان برای گردشگران کار سادهیی نیست. غلات، لبنیات و عسل از محصولات روستای الیمستان است. این منطقه قلهیی هم دارد که بهآن قلهی الیمستان گفته میشود و ارتفاع آن از سطح دریا 2500 متر است. روی قله از سنگ و آهن بارگاه امامزادهای ساخته شده است بهنام امام زاده قاسم که در نگاه گردشگر چیز چندانی برای توصیف ندارد اما گویی اهالی روستا از ارادتمندان آن هستند. بههر حال اشخاصی که بهاین منطقه سفر میکنند امامزادههای زیادی را میبینند که دارای بقعه و بارگاه نهچندان مفصلی هستند ولی با توجه بهمساحت منطقه، تعدادشان آنقدری هست که آدم فکر میکند بهطرز حیرتانگیزی بهتسخیر امامزادهها در آمده است. صعود بهاین قله تقریبا سه و نیم ساعت زمان لازم دارد که گاه تا چهار ساعت هم به درازا میانجامد. دامنهی شرقی قلهی عظیم دماوند در طول مسیر صعود بهقله چشم هر کوهنورد و هر گردشگری را خیره میکند و زیر قله، در دامنهیی که بهدشت دوم معروف است جای دو یا سه شهاب سنگ دیده میشود که معلوم نیست چرا بهآن نقش پای رستم گفته میشود. اینها چالههای بزرگی هستند بهعمق تقریبی 10 متر که نمیشود نادیدهشان گرفت.
از هر نقطهی تهران که حرکت کنید باید به تقریب 4 تا 5 ساعت وقت بگذارید تا بهروستای لهاش برسید. از جاده هراز که بروید چیزی حدود 160 کیلومتر راه دارید. از امامزاده هاشم عبور میکنید و از تونل شمارهی یک که بیرون بیایید تقریبا بلافاصله تابلوی روستای لهاش را میبینید. باید بهسمت راست گردش کنید و راه آسفالت باریک و پیچدرپیچی را در پیش بگیرید که ظاهر هفت کیلومتر درازا دارد. توی مسیری که پشت سر میگذارید و قبل از اینکه بهجنگل الیمستان برسید بهروستای لهاش میرسید. توی روستا میتوانید برای رفع حاجات از امکانان ناچیزی که بارگاه امامزاده حسن در اختیارتان میگذارد استفاده کنید. این امامزاده یک توقفگاه برای گردشکران است. اولین نشانههای جنگل را میتوانید بعد از تمام شدن روستای لهاش ببنید. از اینجا بهبعد تا بهمسیر جنگلنوردی برسید بهتقریب سه کیلومتر دیگر در جاده آسفالت باید برانید.
مسیر اینطوری است: تهران، جاده قدیم جاجرود، بعد از عوارضی پردیس یک دو راهی وجود دارد که باید بهسمت چپ گردش کرد تا بشود مسیر آبعلی بهآمل را تعقیب کرد، بیست کیلومتر مانده بهآمل سمت راست جاده تابلویی هست که گردشگران را بهسمت روستای لهاش راهنمایی میکند. این جاده شش تا هفت کیلومتر طول دارد، کوهستانی و پیچدرپیچ است و بهروستا میرسد. میشود آب و سایر مایحتاج را از آنجا و از بقالی تهیه کرد. سه کیلومتر دورتر، جاده بهتابلویی میرسد ( ختم نمیشود، میرسد.) که عنواناش این است: مسیر کوهنوردی! این ابتدای راه پیادهروی در جنگل است.
بهجنگل که وارد بشوید، راه پاکوب است و مسیر مشخصی دارد. آدم خیر کمیابی در روزگار ما، در هر چند متر یک روبان بهشاخهی درختی آویخته است که مسیر درست را نشان میدهد. جاهای هم تابلوها و فلاشهایی بهشکل تاکوپراک دیده میشود که البته مفیدند و باید قدرشان را دانست. راه، بعد از یک ساعت پیادهروی در مسیر، بهدشتی میرسد که با درخت بزرگی آغاز میشود و از نظر گردشگران این «دشت اول» است. از خدا که پنهان نیست، از شما چه پنهان که مکانی است با صفا که میشود در آنجا کمپ کرد و شبمانی داشت و تا جایی که ما دیدیم پر از عاشق و معشوق جوان است. این راه بهشرطی که بهآرامی و بهخوبی طی شود یک ساعت و نیم بعد از جنگل خارج میشود و در ادامه بهدشت دیگری میرسد که بهآن «دشت دوم» میگویند و تقریبا در دامنهی قله است و بسیار چشمنواز است. اینجا هم برای شبمانی کمنظیر است. مهمترین نکته در کل طول این مسیر، آب است. باید آب کافی بههمراه داشت. انتظار تهیه سادهی آب توی مسیر را نداشته باشید. بالای دشت، یک گوسفندسرای بزرگ است، با گاوها و اسبهای فراوان و البته حتما آنجا چشمهیی هم هست. باید رفت و پرسید. همینجاست که گودالهایی بهعمق ده متر در زمین ایجاد شده است و سادهترین باور را شکل داده است؛ نقش پای رستم، آن هم با تعبیری گوشنواز: رستم زانو زده که از دریا جرعهی آبی بنوشد که عقل سالم بهلبخندی آنرا بهیاد میآورد و فراموش میکند!
مسیر قله بالای گوسفند سرا است. تابلویی هم قبل از آن هست که راه را نشان میدهد. بر فراز قله هم نامی و نشانی و بقعهیی و گوری گرد هم آمده است که بهامامزادهیی منتسب شده و تقریبا هر کسی را بهاین فکر میاندازد که این امامزاده اینجا بهچهکاری مشغول بوده است! بهنظر میرسد زیباترین ودلانگیزترین بخش این مسیر، نیمرخ شرقی دماوند است که بعد از بیرون آمدن از جنگل با شکوه تمام خودنمایی میکند و نمیگذارد که بهسمت چپ نگاهی بیندازید، فقط باید به او نگاه کنید؛ فقط بهاو که خود بهتمامی یک زیبایی عظیم پایانناپذیر است که چشم و دل و حواس را میخکوب میکند و بههیچ ترتیبی نمیشود از آن دل کند.
مسیر خیلی بغرنج نیست، اما بهنظر میرسد که داشتن فایل جیپیاس خیلی خیلی لازم است. آدمهای زیادی در همین جنگل گم شدهاند؛ بخصوص در روزهایی که مه و باران دست بهدست هم داده و جنگل را از سکوت و آرامش مالامال کردهاند. از این مسیر لذت ببرید.
تعداد دانلود :
696
تعداد نمایش :
2645