کول جنو
نام :
کول جنو
نوع فعالیت :
کوه نوردی
استان :
لرستان
میزان سختی :
● مشکل
مسافت :
26
KM
برنامه :
1
روزه
مناطق :
روستای کمندان
بهترین زمان برای این منطقه :
خرداد و تیر
ضریب خطر منطقه :
● معمولی
تاریخ ثبت در سایت :
1398/4/31
مدت زمان :
ساعت و
دقیقه
بیشترین ارتفاع :
3813
کمترین ضریب خطا :
0
تجهیزات یا تخصصها :
کلاه کاسک و لوازم فنی صعود و البسه تابستانه
توضیحات :
گزارش صعود قله کول جنو
به نام خدا
تاریخ برنامه : ۲۱-۴-۹۸
نفرات برنامه : علی موتابیان . مجید ملک محمدی حسین باقری . مصطفی علیزاده . رسول علیرضایی . و نفرات کانون فرهنگسرای بهمن ۴۰ نفر
منطقه : شهرستان ازنا . روستای کمندان .خط الراس اشترانکوه
ارتفاع شروع : ۲۰۱۴ متر
ارتفاع پناهگاه :۳۰۳۳ متر
مسافت پیموده شده : ۲۶ کیلومتر
وضعیت آب وهوا : آفتابی
وضعیت انتن دهی : در بیشتر نقاط منطقه آنتن یافت میشود .
سرپرست برنامه : مجید ملک محمدی
شرح گزارش : ملک محمدی
معرفی قله کول جنو 👇👇👇
معرفی قله
قله کول جنی (kule jenni) که با نام‌های کول جنون، کوله جنون و کول جنو نیز شناخته میشود در استان لرستان و در جنوب کوهستان اشترانکوه از منطقه کوهستانی زاگرس مرکزی است که در استان لرستان و حد فاصل شهرستان‌های الیگودرز و ازنا و درود واقع شده‌است.
موقعیت جغرافیایی
اشترانکوه در امتداد رشته‌کوه گرین از شمال غرب به جنوب شرق کشیده شده‌است که از جنوب شهر درود آغاز میشود و در امتداد جنوب شرقی از روستای خلیل آباد در ۴۰ کیلومتری جنوب غربی الیگودرز گذشته و سرانجام به جاده خاکی شوله‌آباد منتهی میشود. این رشته در مرز رو رواندگی زاگرس واقع شده‌است و به همین دلیل جبهه جنوبی آن صخره‌ایی و دیواره‌ایی و جبهه شمالی آن یخچالی میباشد.
کول جنی قله‌ایی صخره‌ایی است که از جانب شمال غرب به قله شاه تخت می‌رسد و از جانب جنوب شرق مسیر خط الراس با کاهش تدریجی ارتفاع به جاده شوله‌آباد می‌رسد که این قسمت شامل قله‌های صخره‌ایی کول‌آب، کول‌خشک، کول‌ممد، کول طول‌له (طویله) و کول‌دیمه میشود.
جانپناه و پناهگاه
جانپناه “شادوران کامران سلیمانی” در ارتفاع تقریبی ۳۰۰۰ متری و در دامنه‌های شمالی کول جنی ساخته شده‌است که به جانپناه کول‌جنی هم معروف است.
مسیرهای صعود
رایج‌ترین مسیر برای رسیدن به قله مسیری است که از روستای کمندان آغاز میشود و با گذر از جانپناه کول جنی به قله می‌رسد. به علاوه می‌توان از طریق روستاهای دره تخت و تیون و شهر درود و پیمایش خط الراسی اشترانکوه هم به این قله صعود کرد که به علت ساختار سنگی نیاز به مهارت دارد.
این مسیر برای صعود در زمستان مناسب نمی‌باشد چرا که از دره است و خطر ریزش بهمن وجود دارد. در زمستان از مسیر هرم‌ها استفاده میشود که با وسایل فنی امکان‌پذیر است. کول جنی را سخت‌ترین قله منطقه اشترانکوه میدانند.
صعود زمستانی و بهترین زمان صعود
بهترین زمان صعود به قله در اواخر بهار و اوایل تابستان است. صعود زمستانی به کوه‌های رشته اشترانکوه بسیار سخت و همراه با مشکلات جدی است. حجم برف بالا، دمای هوای پایین و وجود صخره و سنگ در مسیر که در زمستان با یخزدگی همراه است از ویژگی‌های بارز زمستان‌های اشترانکوه است.
دید از قله
بارزترین منظره از رشته اشترانکوه دریاچه گهر بزرگ و کوچک است به علاوه از روی کول جنی دیگر قله‌های رشته اشترانکوه و در صورت صاف بودن هوا رشته‌گرین در شمال شرق و زردکوه در جنوب غرب هم قابل مشاهده است.
((منبع مطالب سایت کاسپین البرز ))
شرح گزارش برنامه 👇👇👇
این هفته طبق قولی که به اعضا کانون فرهنگسرای بهمن داده بودم راهنمای قله کول جنو بودم و قرار بود که یک صعود یک روزه را تجربه کنیم .ولیکن به سرپرست گروه عرض کرده بودم که سطح برنامه بالاست وبا قله سرسخت و فنی روبه رو هستیم .و قرار شد تا هرجا اعضا توانستن و شرایط محیا بود صعود کنیم و تمام شرایط منطقه را قبل رفتن عرض کرده بودم .
اعضا کانون ساعت ۱۴ از تهران به سمت الگودرز حرکت کرده و ما پنج نفر هم ساعت ۱۷ به سمت دوستان حرکت کردیم .با رسیدن به شهر الیگودرز در مدرسه ایی اسکان پیدا کردیم . بعد از خوردن شامی که دوستان زحمت کشیده بودن چند ساعتی استراحت کردیم . صبح زود از الیگودرز به سمت ازنا و کمندان حرکت کردیم .صدای اذان ازمسجد کمندان شنیده میشد .کم کم دوستان هم به ما رسیده و آماده شدیم و به راه افتادیم .این هفته دست و پا شکسته راه میرفتم و مثل حلزونی دست بسته حرکت میکردم .با دنبال پاکوب مسیر را ادامه میدادیم . به دوراهی تونل برفی و دوشاخه شدن رودخانه به سمت چپ رودخانه ادامه مسیر دادیم .
بعد از کمی پیمایش به چشمه سراب تخت شاه رسیدیم .متاسفانه مدتی هست نام این چشمه و تابلو آن خراشیده شده است .ومسخصه افرادی خود را خدای کوهستان میدانند و برتری را ازان خود دانسته اند .
به راه افتادیم .پناهگاه از دور مشخص بود . زمان خیلی زیادی برای رسیدن به پناهگاه گذرانده بودیم .بالاخره ساعت ۹ صبح به پناهگاه کامران سلیمانی به ارتفاع ۳۰۳۳ متر رسیدیم . آب خیلی خوبی در کنار پناهگاه جریان داشت . با صرف صبحانه و کمی استراحت کردن دستور حرکت دادیم .
به سرپرست کانون فرهنگسرای بهمن عرض کردم که از اینجای صعود شرایط سخت تر و مهارت تک تک افراد مورد بحث است واگر میشود گروه را به دودسته تقسیم کنیم .یه گروه به سمت قله حرکت کند ویه گروه تا زیر قله بیایند که موافقت انجام نشد .
با۴۴ نفر از دوستان که تعداد زیادی بود و من میدانستم که به جایی نخواهیم رسید به مسیر ادامه دادیم . بعد پناهگاه چند برف چال کوچک در مسیر داشتیم که با حمایت بنده و علی موتابیان گروه را به یال اصلی سوق دادیم .ساعت ۱۱:۳۰ به زیر تیغه ها رسیدیم .تصمیم براین شد که گروه را از سمت شصت خدا ویا دهلیز میانی ها به بالا ببریم .
علی موتابیان و حسین باقری و رسول علیرضایی از گرده به سمت قله حرکت کردن و ماهم به سمت شصت خدا حرکت کردیم . اول قرار شد از دهلیز میانی صعود کنیم .کمی از برفچال بالا رفتیم و دریافتم که این گروه تا این حد هم آماده نیست که بتواند از این دهلیز هم بالا بره لذا دستور برگشت تیم را دادم . با بازگشت تیم دیگه دلیلی نمیدیدم که همراه تیم برگردم پایین چرا که سرپرست کانون عرض کرده بود که هرکس با ماشین شخصی آمده مسئولیتش با خودش هست .
و میدانستم مسیر برگشت مشکلی نخواهد داشت و راحت به پایین خواهند رسید .
با مصطفی علیزاده به سمت شصت خدا حرکت کردیم .برف خوبی درپشت شصت خدا وجود داشت . برف یخزده ایی که بالا رفتن را کمی سخت میکرد ولی از طرفی هم راحت بالا رفتیم چرا که مسیر شصت خدا تماما سنگی و سنگ لاخ میباشد و بالا رفتن آن دشوار تر از فرود ان هست .وخدارو شکر کردم که گروه از این مسیر بالا نیامد چرا که بازم به مشکل برمیخوردیم .
با رسیدن به دهلیز زیر قله دوستان را در بالای قله دیدیم . به سمت قله حرکت کردیم .با دیدن دوستان خیلی خوشحال شدیم .ساعت ۱۵ به قله رسیدیم.ناهار میل کردیم و با عکس گرفتن به سمت پایین حرکت کردیم .چند دهلیز اول را به سمت شصت خدا فرود آمدیم .مسیری که به سمت شصت خدا میرسید به دوراهی میرسید . که سمتی به شصت خدا و سمتی به دره ایی منتهی میشد . ما سمت دره دایی را انتخاب کردیم. چرا که خواستیم این مسیر راهم تجربه کنیم و شرایط سختی زمستان و بهمن کونوردان مشهدی را درک کنیم .
مسیر دره را فرود آمدیم .مسیر پاکوب کاملا مخفی قرار داشت .پاکوب مارا به سمت چپ میرساند در ساعت ۱۸:۴۵ به پناهگاه رسیدیم و کمی استراحت کردیم و به سمت پایین حرکت کردیم و ساعت ۲۱:۳۰ به پارکینگ روستای کمندان رسیدیم.
نکته ها👇👇👇
۱-قله کول جنو قله برای تعداد بالا نیست و نباید روی احساست تصمیم گرفت .
۲- درسته قله قله معروفیه وصعود آن جز بهترین صعود ها رقم میخورد ولی توان جسمی فرد باید مورد بررسی قرار بگیره .
۳-مسیر شصت خدا برای صعود زیاد مناسب نیست وماهم که بالا رفتیم چاره ایی نداشتیم. درسته گرده و تیغه ایی در کار نیست ولی مسیر ریزشی میباشد و بالارفتن را سخت میکند .
۴-آب در سراب تخت شاه و کنار پناهگاه و مسیر زیر تیغه ها یافت میشود .
(( به امید صعود های برتر وایمن ))
تعداد دانلود :
210
تعداد نمایش :
1469