قله گر شهرستان سپیدان استان فارس
| امتیاز : |
امتیازی داده نشده : |
0 |
نام :
قله گر شهرستان سپیدان استان فارس
نوع فعالیت :
کوه نوردی
استان :
فارس
میزان سختی :
● متوسط
مسافت :
16
KM
برنامه :
1
روزه
مناطق :
سپیدان
بهترین زمان برای این منطقه :
همه فصول
ضریب خطر منطقه :
● بی خطر
تاریخ ثبت در سایت :
1397/12/19
مدت زمان :
ساعت و
دقیقه
بیشترین ارتفاع :
3331
کمترین ضریب خطا :
0
تجهیزات یا تخصصها :
توضیحات :
*در قلب من یادگار هائی است که مربوط بدیگران میشود ولی شبیه به یادگار های خود من است*
بنام خدای عاشق.
گزارش صعود قله گر /منطقه سپیدان.
قله گر با بلندای ۳۳۳۱ متر نسبت بسطح دریای آزاد در شمال شهرستان سپیدان فارس قرار گرفته و انحصارا" واژه *گر* بمعنای کوه میباشد و دارای مسیر های صعود متعددی میباشد که شامل مسیر از کنار پناهگاه برمفیروز و بصورت خط الراسی در امتداد میباشد و مسیر دوم از راهدارخانه سه چاه بطرف قله و مسیر سوم با گذشتن از دره هادی و گودومیش و عبور از دشت مور و چشمه کنار آوراز و چشمه ریواسی و چشمه اوسیب که به قله منتهی میگردد.
هشتم مارس است و روز جهانی برابری *زن* و چه مناسبتی زیباتر برای یک صعود زیبا همچون شیرزنان پر صلابت این دیار کهن.
تا بخودم آمدم ؛ *سارای هنرمند و مسئول پرتوان روابط عمومی باشگاه *دیباوران* با هنرمندی خاص خودش بنر زیبای صعود را چسباند به سینه سایت *دیباوران* و حسین وهابی متین سریعا" بکار *ارنج* تیم پرداخت و مرا نیز بعنوان مدیر برنامه بی بهره نگذاشت.
کار ها خیلی زود چفت و جور شدو *عاطفه فانی* *اکبر گودرزیان* *حسین وهابی* *حسین شریفی*و *داوود فاطمی* بعنوان گاید برنامه و از یاران جان سال های دور و دراز من و رفیق گرمابه و گلستانم از شهرستان سپیدان در قالب یک تیم صعود بر آن شدیم که در تاریخ ۱۷ آسفندماه عازم منطقه شویم.
*آدینه ۱۷ اسفند ماه* هنوز خروس همسایه نوبت اول را نخوانده بود که از شیراز بیرون زدیم.و سپیدان تازه از خواب بیدار شده بود که رسیدیم ؛و *داوود* باستقبالمان آمد ؛یک نفری که به جماعتی چهل نفره میمانست ؛
لختی خوش و بش و آغوش دوستانه ؛کولواره هایمان بر دوش و باتوم هایمان در دست ؛
و براه افتادیم ؛سر اولین بلندی که رسیدیم فقط بچه ای مانده بود و بزغاله اش در پائین دست و نگاهش خیره به تیم ما؛و در پیش رو گردنه نه چندان کم ارتفاعی و در شرق سپیدان زیبا ؛با برف هائی که حالا در ابر رنگ باخته جا خوش کرده بودند و لمیده؛و شمال سوزنی های سر به فلک کشیده که چشم را به تماشا میخواند.
از گردنه که سرازیر شدیم دشتی فراخ و در دور دست اسبی با خیش جان زمینی را در آن سرمای زمهریر خط میانداخت ؛
اسبی سپید و سپید ؛ همچون برف نشسته بر دشت و کوه .اما ما هنوز تا قله راه درازی داریم ؛پشت آن گردنه ها و پس از آن کوه ها ؛دریائی از سپیدی است ؛دریائی از آرامش پس از تلاشی طولانی .
از کنار چشمه *آوراز* میگذریم و لختی استراحت و بکار خوردن چاشت صبحگاهی مشغول.
قمقمه ها آب کرده و بادی نه چندان جوانمردانه گونه هایمان را میخراشد وچشم میدوزیم به شیب روبرویمان که بما دهن کجی میکند ؛خود را به انتهای دشت میکشانیم و قبل از ورود بزیر کتل کرامپون هایمان را میهمان کفش هایمان میکنیم.
*داوود* در پائین دست شروع به بر فکوبی میکند ؛بالای سرمان نقاب برفی به شیب چسبیده و زیر پایمان بهمن ریخته که تا خرخره دره پایین دست را برف پر کرده و جلوگاه *عاطفه* تا بالای زانو در برف فرو میرود و پر تلاش پیش میتازد و من نجوا کنان با *حسین* و دلهره ای پنهانی از ریزش بهمن.
چشمانم را باز باز میکنم و هوشیارانه بالا دست را در تیر رس نگاهم دارم *اکبر*و *حسین شریفی* را رصد میکنم .همچنان آرام و با وقار پیش میروند .و....نهایتا" از دهلیزی که هر آن احتمال بهمن داشت اخرین نفری هستم که عبور میکنم .نفسی براحتی میکشم ؛پشت سرم را نگاهی دزدانه میافکنم و به کریستال های برف لبخند میزنم.
به انتهای تراورس میرسیم.و در بالا دست سر بالایی تند و نفس گیر به سخره مان میگیرد و من فقط میخندم.
سکوت لحظه هایمان را جز صدای بر خورد سخمه کلنگ و باتوم با برف چیز دیگری نمیشکند ؛سوز سردی میوزد و آن دور ترک قله اصلی با بلندای ۳۳۳۱ متر عبوس و استوار در برف غنوده و آنسو تر قله *رنج* با دیواره های خشن.
همچنان پیش میتازیم و نه چندان خسته ولی عاشق ؛عاشق رسیدن ؛حالا بروی خط الراس اصلی منتهی به قله ایستاده ایم ؛خط الراسی که فرا دست ها آبهای نیلگون دریاچه *سد درود زن* زیبائیش را برخ ما میکشاند ؛دشت *کامفیروز* و غار *انگره مینو* خفته در تاریکی دره زیر پایمان ؛گوشی موبایلم را رو بکوه ثابت میگیرم تا شاید عکسی از این منظره بگیرم ولی مگر این باد سمج امانم میدهد؛اینجا که ایستاده ام چند صد متر بالا تر به قله ختم میشود .
*و سر انجام همگی پای بر قله مینهیم*
*شاداب* *پر توان*
*سر قله مجالیست تا تبریکی گفته باشیم و یکدیگر را بآغوش کشیم و در این بزم سرد که موسیقی جز زوزه یکنواخت باد نیست عقاب نگاه را به دور دست ها بفرستی تا مسیر فرود را بررسی نماید چرا که هنگام فرود مجال نگاه نیست و باید از پیش بدانی که بکجا میروی* عزیزانم شهد صعود گوارای وجودتان .
این گزارش را تقدیم میکنم به همه زنان همنوردم در باشگاه پر صلابت *دیباوران* بمناسبت هشتم مارس برابر با روز جهانی برابری و آزادی زنان.
*م.رحامیان*
تعداد دانلود :
47
تعداد نمایش :
599